Sint Clemens 2 Sint Jacobus

 We zijn nu 3 weken verder sinds de vorige blog. Dat het hier zolang stil is is eigenlijk niet goed, maar het geeft ook het dilemma aan als je op weg bent in het buitenland. Ik merk dat internet in het buitenland niet zo geweldig is als wij in Nederland gewend zijn. De wifi op de campings vind ik persoonlijk, gemiddeld genomen, slecht. Soms werkt het alleen bij een gebouw of is het vreselijk traag en word je er regelmatig uitgegooid. Via de mobiel heb ik wel data, maar dat gaat ook een keer op. Dit is nog wel een dingetje wanneer ik straks echt vertrek naar Santiago. Voor nu vermoed ik dat berichtgeving grotendeels via Instagram en Facebook zal gaan en dat als het kan deze blog gevuld gaat worden. Na een heerlijk Pinksterweekend zijn mijn vrouw en ik wat dingen gaan opruimen en hebben we de camper met de laatste dingen ingepakt. Natuurlijk de fietsen achterop geplaatst, want we gaan de Moezelradweg fietsen. We doen dat op een luxe manier vanuit een camper. De Moezelradweg loopt van

 35 Jaar geleden had ik de kriebels. Hebben we alles goed geregeld voor de trouwdag. Krijgen we acceptabel weer. Simpelweg gezegd, wordt het de trouwdag die je wenst. Het antwoord daarop was volmondig JA. De dag was goed en mijn toenmalige verloofde (nu mijn vrouw) en ik hebben ook ja gezegd. Dat vieren we nu in klein gezelschap met een paar heerlijke dagen. Toen we aankwamen op het bungalowpark hingen er allemaal vlaggen van de Stichting Opkikker en zagen we allemaal auto’s van onder andere de politie, brandweer en ambulances. De stichting kende ik wel, maar had er zelf nog nooit mee te maken gehad. De Stichting Opkikker helpt elk jaar op zo’n 2000 gezinnen met een bijzondere dag. Ze willen het verschil maken voor een gezin met een ernstige ziek kind. Wat ik ook zag was gezinnen met blije en vermoeide kinderen. Ik weet dat een deel van die kinderen niet oud zal worden, maar het deed mij goed om die blije gezichten te zien. Dan weet je dat het goed is om iets voor een ander te doen