Sint Clemens 2 Sint Jacobus

In de vorige blog schreef ik dat ik over een paar dingen wilde nadenken. Moet ik nog wat veranderen of extra dingen aanschaffen. De elektriciteitskabel blijft zoals hij is. Ik zie toch geen doorslaggevende voordelen in de kabelhaspel die ik tijdens mijn rit door het Vechtdal zag. Alleen de stekker vervangen door een goede waterdicht en dan zijn we er. Ik heb toch besloten om de tandwielen achter te vervangen. Er zit nu een 9-speed op die lopen van 11-32 tandwielen. Dat zou in principe genoeg moeten zijn, maar voor de veiligheid verander ik dit toch door een 11-36 set van tandwielen. Daarmee hoop ik bergop wat meer voordeel te hebben. Voor de leek: als je achter een groter tandwiel neemt en voor het aantal tanden gelijk houdt dan trap je lichter. De verandering roept wel weer een vraag op of ik wel een goede fiets heb. Mijn Koga-Myata is hoogstwaarschijnlijk van 2000 (het frame dan). Draaiende delen slijten natuurlijk en worden dan ook vervangen als het nodig is. 9-Speed raakt ech

 Na mijn terugkomst van de Vechtdalroute was het nodig om een doekje over mijn fiets te halen. Ik had regen gehad en vele soorten wegen. Stof van grind, - asfalt, - en zandwegen zat op mijn fiets en ketting. Reinigen en smeren van de ketting is iets wat ik tijdens mijn tocht naar Santiago ook niet vergeten. Ik ruim daarom ook na elke 5 de fietsdag een rustdag, lees poetsdag, in. De 5 dagen is geen harde eis, maar een indicatie. Het kan zo maar 4 of 6 dagen zijn. Dat hangt helemaal van de situatie af. Eén of twee keer zal ook het zadel onderhanden genomen moeten worden. Ik rij op een leren Brookszadel. Ik vind het heerlijk, maar het neemt ook onderhoud. Invetten en eventueel opnieuw spannen behoort daarbij. Het laatste wat ik moest doen was alle foto’s bekijken die ik genomen had en beslissen welke in mijn presentatie zouden komen. Deze week heb ik de eerste keer een presentatie gehouden over waar ik mee bezig ben en waarom ik het doe. De bibliotheek Kop van Overijssel en de Ledenv

Eén van de fietstochten die ik als voorbereiding voor volgend jaar wilde fietsen was ‘De Vechtdalroute’. Deze fietsroute, bekend onder de code LF16, loopt van Zwolle naar bron(nen) bij Darfeld in Duitsland. Een route van ongeveer 230 kilometer. Afgelopen week was het zover. De dag na de diploma-uitreiking van mijn dochter ben ik op de fiets gestapt. Voor het eerst sinds mijn rit op de NAP-route weer met zo goed als volle bepakking. Het was dus een echte trainingstocht. Ik was gewaarschuwd dat de bewegwijzering op veel plaatsen niet meer aanwezig zou zijn, omdat men ging stoppen met relatief korte LF-routes. Alles kan namelijk ook via knooppunten in Nederland en alleen wat ‘grote’ routes blijven bestaan. Om die reden had ik een boekje gekocht waar de route en bijbehorende informatie stond vermeld. Dat heeft onderweg helaas tot nodige verwarring geleid, maar ook interessante informatie over zaken die ik tegenkwam onderweg. Tot het startpunt bij Zwolle moest ik mijn eigen weg vinden. In

 We zijn weer een week dichter bij de start van mijn Camino. Trainingskilometers gemaakt. Niet zoveel als ik wil, maar wel leuke.  Eerst op en neer naar Appelscha. Dat is een mooie route door de Drents Friese Wouden en deels onverhard. Dat wil zeggen dat er schelpenpaadjes inzitten. Onderweg een stop gemaakt voor koffie met kuchen. Het was net als of ik weer op vakantie aan de Moezel was. De käsetorte lachte mij toe. Voor een keer niet erg, maar niet elke dag. Het is niet goed voor de lijn en zeker niet voor de portemonnee. Dat is wel een dingetje. Ik kan de reis naar Santiago en terug natuurlijk zo duur maken als ik zelf wil. Elke dag uit eten of gewoon mijn eigen potje koken. Dat laatste trekt mij meer. Het is dan wel noodzakelijk dat ik elke dag boodschappen doe bij de eerste beste supermarkt die ik tegenkom of onderweg aan de straat groente of fruit kopen. Koop boodschappen op het moment dat het kan, want je weet niet of er die dag nog een open winkel komt. Voor de tweede rit b