Sint Clemens 2 Sint Jacobus

Bijna thuus. Wat! Plat proaten. Ja het kan weer, maar voor wie het niet machtig is zal ik in zogoed mogelijk Nederlands verder gaan. Op de laatste camping in België ontmoette ik mensen uit de buurt van Steenwijk. Geboren en getogen als ik het zo hoorde. Dan kun je gewoon je moerstaal spreken. Ik ben dus weer in Nederland. Net over de grens bij Breda. Na bijna 4 maanden heb ik de eerste omwentelingen van mijn fietsband weer op vaderlandse bodem gezet. Sinds de laatste blog ben ik België doorgereden. Net onder Tournai/Doornik kwam ik het land binnen. Ik kende beelden van die grensovergang en ik dacht altijd dat er een standbeeld van Charles de Gaulle zat. Dat was niet zo, het is gewoon een douanier (die weg bezuinigd is) . Ik wist niet precies waar de taalgrens/barriere in België lag, maar de hoop dat ik Nederlands kon spreken moest ik nog even uitstellen. Dat gebeurde pas in de buurt van Geraardsbergen. Ik kan er niks aan doen, maar het liedje van Het goede doel ' met de welluidende

Toen ik vanmorgen naar mijn laatste blog keek schrok ik. Het was al bijna 14 dagen geleden dat ik hier iets heb geschreven. Ik schaam mij diep, maar aan de andere kant betekent het ook dat ik geniet van hetgeen waar ik mee bezig ben  Ergens in de afgelopen week is de knop omgegaan. Extra uitstapjes en langer wegblijven zal waarschijnlijk niet zoveel meer toevoegen. Het is goed geweest. Ik heb een mooie tocht gefietst en veel gezien en gedaan. Of het de rust heeft gebracht die ik wil zal in de toekomst moeten blijken.  Ik zit nu net ten noorden van Compiegne en moet nog minder dan 600 kilometer fietsen. Dat moet op een rustig tempo prima kunnen. Globaal neem ik hierna nog 1 rustdag en dan echt naar huis. Met Geertje heb ik afgesproken dat ik waarschijnlijk zondag 27 augustus weer thuis kom. Ik ben dan 4 maanden onderweg geweest en heb pakweg 6000 km gefietst. Het is sneller gegaan dan ik had verwacht, maar echte tegenslagen heb ik ook niet gehad. Het weer zat mee. Het lichaam raakte ste

Ja het is echt waar. Ik ben weer in Frankrijk. 3 Juni verliet ik via de Roelandspas dit land en bijna 2 maanden later rij ik via Irun-Hendaye Frankrijk weer binnen. Voorlopig zal ik nog wel even in de land vertoeven. Het is wel weer wennen. Geen si, maar oui.Het zal wel weer komen. Ik begrijp er overigens iets meer van dan van het Spaans.  Ik ben heel erg blij met mijn Spaans, Portugees uitstapje. Het heeft mij veel gebracht en ik heb veel gezien. Overigens ook heel veel niet.  Er zijn ook momenten dat ik het moeilijk had en heb. In de andere sociale media, die ik gebruik,  heb ik al beschreven hoe vervelend ik het vond dat er zoveel, in mijn ogen negatief,  commentaar op mijn bagage was. Dat er heel veel mensen schrijven of zeggen dat ik dit moet zien. Dat ik dat moet doen en dat ik daar langs moet rijden. Waarschijnlijk allemaal goed bedoeld, maar voor mij vervelend. Een Camino lopen of fietsen is iets heel persoonlijks. Je doet het op de manier waarvan jij denkt dat het de beste man