Sint Clemens 2 Sint Jacobus

 Zo af en toe moet je moment in bouwen waarbij je gaat kijken hoever het is met de voorbereiding. Afgelopen was voor mij zo’n moment. Ik heb gekeken hoe mijn lichaam zou reageren wanneer ik in twee dagen afstanden van bijna 150 kilometer zou afleggen. Daarvoor had ik een tocht naar mijn dochter in Utrecht uitgekozen. Om afwisseling te houden ben ik heen via de Noordoostpolder en Flevoland gereden en de terugweg via de Noord Veluwe. Over het meetmoment kan ik kort zijn. Mijn lichaam reageerde goed en ik heb vertrouwen in de toekomst. Geen zadelpijn en de benen voelden goed. Het is in de toekomst niet de bedoeling dat ik dagelijks deze afstanden ga rijden, maar een keer de grens opzoeken kan geen kwaad. 1 Minpunt, maar ook een leermoment, was mijn materiaal. Op één of andere manier zijn de voorste tandwielen los getrild en daardoor kon ik maar 2 versnellingen gebruiken op de terugweg. In de toekomst een inbussleutel meenemen waarmee ik de tandwielen kan vastzetten. Ik had dit overigens n

‘Alles komt goed’ was het thema van de uitvoering van de Passion 2022. Het is een tijd waarin de twijfel of alles wel goed komt bij veel mensen toeslaat. Ook bij mij. We hebben 2 jaar geleefd in een onnatuurlijk situatie van beperkingen, lockdowns en minder sociale contacten. Als het al niet erg genoeg is komt er ook nog een oorlog in Oekraïne bij. Door al dat ‘geweld’ verdwijnt de aandacht voor andere, tot nu toe, ongeneselijke ziektes naar de achtergrond vind ik. Ik ga echter gewoon door met de voorbereiding van mijn actie StClemens2StJacobus. Met hetgeen ik doe, hoop ik en geloof ik dat ik en alle gevers van donaties helpen tot het oplossen van deze vreselijke ziekte. Twee weken sinds de vorige blog zijn alweer voorbij. De eerste week was qua weer dusdanig dat ik bijna niet op de fiets heb gezeten. Het weer was te slecht of ik had andere verplichtingen. Om straks bij de meerdaagse trainingen en bij de echte zichtbaar te zijn heb ik wel de stok van de fietsvlag op mijn fietskar voorz

Maart roert zijn staart en april doet wat hij wil. Nederlandse gezegdes die afgelopen week waarheid waren. In het begin van de week reed ik nog rond in mijn korte fietsbroek en gewoon fietsshirt. Wel met een jasje erover, maar de laatste rit was weer in de kleding die ik afgelopen maanden heb gedragen. Winddicht en meerdere lagen over elkaar. Op die manier bleef ik goed op temperatuur. Stil zitten onderweg kon niet te lang, omdat ik dan te veel afkoelde. Nu zit ik op de bank dit te schrijven. De wind blaast door de straat en de regen klettert tegen de ramen. Het lijkt gewoon herfst. Dit bevestigt wel weer wat ik wel wist wanneer je meerdere dagen of maanden op stap gaat. Je moet voor diverse gelegenheid kleding meenemen. Gelukkig kennen we tegenwoordig hele geschikte kleding om kou en regen tegemoet te treden. Niet te dik zodat het opgerold makkelijk meegenomen kan worden. Ik maak mij meer zorgen over de zon en de temperatuur. De zon kan leiden tot verbranding van mijn huid. In i