Rondje Kampen

Afgelopen week voor het eerst sinds een paar weken een lange toertocht gereden. Samen met mijn vrouw, via knooppunten, een rondje Kampen gemaakt. De tocht verliep voorspoedig en we hebben genoten van het samenzijn en de beweging.

 

Contact met het thuisfront leerde ons dat het niet overal droog was. Echter midden in de Mastenbroekerpolder werden wij ook overvallen door de regen. We stonden net een informatiebord over de polder te lezen. Dit bord had een klein dakje wat net groot genoeg was voor ons en andere fietsers om te schuilen. Het gebied ken ik alleen maar van de randen, maar het blijkt één van de oudste polders in Nederland te zijn. Wil je hier meer over lezen klik dan op de volgende link.

Bij het informatiebord zat een man te vissen. Achter hem waren foto’s aangeplakt van de polder, zowel oude beelden als nieuwe. Tijdens het bekijken kwam ik met de visser aan de praat. Snel werd duidelijk dat hij zijn verhaal kwijt wilde. 60 Jaar geleden had hij gewerkt met asbest en dat had recentelijk geleidt tot de ontdekking dat hij asbestkanker had. Hoe het verder met hem zou gaan was nog niet duidelijk, maar ik kreeg bewondering hoe hij nu in het leven stond.

Aan de kanker kan ik niks meer doen, maar laten we nog zoveel mogelijk genieten en niet bij de pakken neer gaan zitten.

Waarschijnlijk zal ik tijdens de voorbereiding en uitvoering van mijn pelgrimstocht wel meer van deze mensen tegenkomen. Het drukt je met de neus op de feiten, maar je weet ook waarvoor je het doet. Hopen op genezing en het aangenamer maken van de ziekteperiode voor de patiënt en het thuisfront.