Fietserspad
Ik ben nu een week terug van vakantie en nog aan het nagenieten. Vorig jaar hebben mijn vrouw en ik het Pieterpad, lopend, afgerond. Gedurende 2,5 jaar zijn we in diverse etappes, weekenden en vakanties van Pieterburen naar de Pietersberg gelopen. Een prachtige tocht, waarbij je veel gelijkgezinden ontmoet. Tijdens het wandelen ontdekten wij ook dat er een beschreven variant is: het Fietserspad. Deze volgt, middels knooppunten, de route van het Pieterpad zoveel mogelijk.
Op de Pietersberg staat een gedenkpaal met de tekst ‘Tussen
wens en vervulling ligt een grote afstand’. Die tekst is natuurlijk gebaseerd
op de wens van de dames die het Pieterpad hebben ontworpen en beschreven, maar
geldt ook zeker voor mij. Tussen mijn wens om vanuit huis naar Santiago te
fietsen liggen 2500 km (enkele reis). Een afstand die ik niet 1,2, 3 ga doen.
Voorbereiding is, wat mij betreft, noodzakelijk,.
De afgelopen 2 weken zijn we van de Pietersberg gefietst
naar de sluis bij Junne. Die sluis ligt net ten oosten van Ommen in de Vecht.
Totaal bijna een afstand van 800km afgelegd. Nu zal je zeggen, zo groot is
Nederland niet. Dat klopt maar wij fietsen rondjes vanaf de camping die in de
buurt van het Fietserspad liggen. Daarom komt ons totaal op 800 km.
De heuvels in Zuid Limburg gaven mij het duidelijke signaal dat ik geen
heuvels gewend ben. Ik kwam met mijn Koga boven (tong op de schoenen), maar wat meer ervaring en conditie is geen overbodig luxe. Op 2 , zogenaamde
holle wegen, moest ik bekenden dat de hellingen mij de baas waren. Dan maar
lopen.
In de loop van de 14 dagen ging het wel beter. De hellingen
bij Mook (de Zevendalseweg) en Groesbeek (Zevenheuvelenweg) kwam ik wel boven. De
‘bergen’ in Overijssel gingen al soepeler. Ik concludeer hier 2 dingen uit: als
je wat langer onderweg bent gaat klimmen makkelijker en dat het ook geen kwaad
kan om in het voorbereidingsjaar wat vaker op de Nederlandse bergen te oefenen.
I
Reacties
Een reactie posten