Dertiende week van de voorbereiding - spanning

Een gezonde spanning is belangrijk. Zo kun je het wel zeggen. Ik vind het zeker spannend wat ik ga doen. Veel van huis en alleen. Dat is al jaren niet meer zo. Echter die spanning bedoel ik nu niet.

Tijdens een trainingsrit naar Hasselt via een deel van de LF9 (Langeafstand Fietsroute) ging het moeizaam. Nu had ik wind tegen, maar windkracht 4 zou het niet zo zwaar moeten maken. Na thuiskomst de fiets aan een inspectie onderworpen en het bleek dat vooral de achterband niet meer de juiste spanning had. Had ik onderweg toch de band moeten oppompen. Ik heb, hoop ik, een goed fietspompje gekocht (klein en makkelijk te bevestigen aan het ventiel) en de banden blijven nu op spanning.

Grappig was dat er juist deze week berichten waren dat een dure campagne van de overheid over autobanden op spanning houden niet had gewerkt. Het aantal banden met een te lage spanning, en dus meer weerstand en meer verbruik, was juist toegenomen. Had ik toch maar naar de regering geluisterd, want het geldt ook voor de fiets. Het volgende ritje ging namelijk een stuk gemakkelijker op banden met de juiste spanning.

Inmiddels komt de grens van 100 kilometer voor 1 ritje in het zicht. Op en neer naar Sneek is bijna 95 kilometer. Om het simpel te houden ben ik gewoon langs de doorgaande weg gefietst. Op de achtergrond het geluid van voorbijrijden auto’s op de A32 en A7. Voor aankomende zomer wil toch wel een toeristische route gaan proberen.

In de vorige blog schreef ik al dat er een pelgrimscafé zou zijn. Ik ben geweest en heb een heerlijke avond gehad met gelijkgezinde mensen. Een aantal deelnemers had al een Camino gedaan en andere zijn net als ik in de voorbereidingsfase. Allemaal zijn we blij dat dit soort bijeenkomsten weer kunnen en dat het erop lijkt dat het wandelen of fietsen naar Santiago de Compostella weer kan onder normale omstandigheden.

Er zijn wel geluiden dat het hier en daar wat moeilijker wordt om overnachtingsplaatsen te vinden. Campings die niet meer bestaan en refugio’s die minder mensen toelaten dan normaal. Een dag van tevoren reserveren schijnt al bijna gebruikelijk te zijn. Eerst een uur aan het bellen voordat je kunt gaan wandelen of fietsen. Jammer dat het zo moet, want de ‘vrijheid’ die je willen voelen tijdens het afleggen van een Camino wordt hierdoor ondermijnd. Gelukkig heb ik nog 1 jaar voordat ik echt ga. Er is nog hoop.