Week 40 en 41 van de voorbereiding - twijfelen in Twente

 Qua bloggen is het even rustig geweest. Volgers op Instagram en Facebook weten dat ik niet stil heb gezeten de laatste twee weken. Het grootste deel van de tijd heb ik doorgebracht in Twente. Dit om samen met Geertje heerlijk vakantie te vieren. Aangezien we beiden van fietsen houden gingen die natuurlijk mee en hebben we de nodige kilometers afgelegd rondom De Lutte.

Het was lang geleden dat ik voor langere tijd in Twente was. Voor bezoek aan vrienden kom ik er regelmatig. Voor verblijven van meerdere dagen dan moet ik terug naar de vorige eeuw. Twente is nog steeds mooi, maar wel verandert. De grootste verandering was natuurlijk de aanleg cq doortrekken van de A1 naar Duitsland. Dat heeft voor diverse dorpen rust gebracht, maar ook een sterke verandering van het landschap. Het voelde voor mij als Twente boven de A1 en Twente onder de A1.

Samen hebben Geertje en ik de nodige kilometers afgelegd. Soms met bergen en andere delen zo vlak als maar kan. Twente kent best nog wat heuveltjes die goed zijn voor een training. Mickey van Hout, die we later ontmoet hebben, zei dat als je 20 keer de Tankenberg kunt op fietsen dan zijn de Pyreneeën ook geen probleem. Ik heb het overigens niet geprobeerd.

In Duitsland had ik het idee om Geertje nog een deel van de Vechtdalroute te laten zien. In Schüttorf heb ik een bordje gemist en mijn geheugen liet mij ook in de steek, zodat we langs de grote weg naar Nordhorn zijn gefietst in plaats van de langs de Vecht. Helaas was het niet anders.

Twente is van oudsher een katholiek gebied. Dat is nog goed in te zien in het landschap. Op veel plaatsen vind je kapelletjes en andere dingen die verwijzen naar het katholicisme. Ook kwam ik nog dingen tegen die op Sint Jacobus sloegen. De mooiste vond ik wel de schelp in de Jacobus de Meerdere kerk in Lonneker.

Dit voorjaar had ik het boek van Mickey van Hout met de titel ‘Naar Santiago !?’ gekocht en gelezen. Haar verhaal over de fietstocht naar de Spaanse grens tijdens de eerste lockdown. Santiago was het doel, maar de toen nog strenge maatregelen in Spanje maakten het voor haar niet mogelijk op dat moment. Mickey woont in de buurt van onze camping en ik had haar uitgenodigd voor een gesprek. Delen van ervaringen is altijd goed. Afspraak maken bleek wat lastiger te zijn dan gedacht, maar het is gelukt. Ik vond het een leuk gesprek en heb nu nog meer inzicht wat je zoal kunt verwachten in Frankrijk en hoe ik er zelf insta. Mickey heeft de bedoeling om haar Camino volgend jaar af te maken. Wie weet komen we elkaar in Spanje weer tegen. De wereld is soms klein.  Als je dan een schrijver op bezoek hebt dan is de stap naar het signeren van het boek niet zo groot. Dankjewel Mickey!

Beste Marchel,
Ga genieten van de mooiste reis van je leven.
Blijf gezond! Heen en terug. Waauw.
Welllicht zie je mij ergens.

Goed goan.
Mickey

Eén kleine opmerking, die ik de afgelopen weken van iemand kreeg,  over de temperatuur in de binnenlanden van Frankrijk hebben er voor gezorgd dat ik ben gaan twijfelen over de te volgen route. Ga ik rechtsom of linksom. Welke route neem ik eerst. Het was de bedoeling om via de westkant van Frankrijk naar het zuiden te gaan en dan via de oostkant (Langs Oude wegen) terug. Qua tijd zou ik op de terugweg in augustus door Frankrijk fietsen. Dan kan het best warm zijn en in de binnenlanden meestal nog warmer. Op dit moment denk ik dat ik de route ga omgooien. Eerst langs Oude Wegen en later via de St Jakobsfietsroute terug. Vandaag is dat overigens ondermijnd door de berichten in de krant dat temperatuur records bij Bordeaux sneuvelen (37graden). Ik wacht af. Er is niks gereserveerd, dus ik kan nog alle kanten op. Er leiden vele wegen naar Santiago!

Ik praat met heel veel verschillende mensen over waar ik mee bezig ben. Dan krijg je allerlei gevraagde en ongevraagde adviezen. Goed bedoeld, maar soms wordt het mij iets teveel. Het gevoel dat de beste stuurlui aan wal staan komt dan boven drijven en dat ik het ‘moet’ doen zoals zij het doen. Het fietsen of wandelen van een Camino en voorbereiden en doen is heel persoonlijk. Het is jouw/mijn Camino. De afgelopen weken kwam het lied van Frank Sinatra ‘My Way’ dan ook regelmatig in mijn gedachten. Ik heb diverse versies van dat lied afgedraaid de laatste week.