Waar slapen we?

Toen begin maart mijn fiets in topconditie was gebracht werd het tijd om mijn eigen conditie weer op niveau te brengen. Ik moet zeggen dat het niet zo soepel gaat als ik wil. Allerlei weersomstandigheden zorgen ervoor dat ik niet zo vaak als ik wil op de fiets stap. Inmiddels heb ik regen, sneeuw en harde wind gehad. De dagen dat het kon qua weer en werkzaamheden het toelaten heb ik dan wel gebruikt om weer tochten te rijden die tussen de 30 en 40 kilometer liggen. Voor nu voldoende om de spieren los te maken en het eelt op een zekere plaats te versterken.

Ik hoop de komende weken nog wel de nodige ritjes te maken en hopelijk zitten er nog wat klimmetjes in. De rest moet dan maar gebeuren wanneer ik op pad ga. 

Tijdens een netwerk wandeling sprak ik met iemand die ook binnenkort richting Santiago gaat en die noemde dat ‘Training on the job’ of in het Nederlands: ‘oefenen op de werkvloer’. Zo komen werk en plezier weer samen

Mijn pelgrimstocht doe ik in principe alleen. De titel voor deze blog is dan ook een beetje verwarrend. ‘Waar slapen we’. Het we slaat op de dagen dat Geertje met mij mee fietst en de tijd die we samen willen doorbrengen wanneer ik aangekomen ben in Santiago.

In Nederland gaan iets doen wat we nog nooit gedaan hebben. We slapen deels bij ‘Vrienden op de Fiets’.

Vrienden op de Fiets is een netwerk van logeerplekken en ook een bron van bijzondere ontmoetingen en mooie verhalen.

Dit netwerk is blijkbaar ook al populair omdat ik niet direct de eerst gewenste logeerplek kon krijgen. In Nederland reserveer ik de plaatsen wel, omdat het hier gewoon handig is.  Op het moment dat ik vanuit Maastricht alleen door fiets zal het elke dag weer duimen worden of er plaats is in de herberg (camping). De verschillende groepen op Facebook maken mij wel een beetje zenuwachtig. Er staan veel berichten van mensen die ruim (soms maanden) van tevoren willen reserveren en dan al geen plaats kunnen krijgen. Dit gaat dan voornamelijk over pelgrimsherbergen. Persoonlijk wil ik eigenlijk de vrijheid houden. Als het dag wat minder gaat of juist goed dan wil ik niet vastzitten aan een gereserveerde slaapplaats. De onzekerheid van niet weten waar je de nacht gaat doorbrengen is een essentieel onderdeel van het afleggen van een pelgrimstocht.

Het was de bedoeling dat we in de tijd die Geertje bij mij in Santiago zal doorbrengen iets van de route gingen bekijken. Via de ANWB had ik een mooie rondreis, met de auto, gevonden. In een dag of 12 reden we dan rond Santiago en langs een deel van de Camino. Mooi idee, maar de ANWB wil niet het vliegticket van 1 persoon uit de pakketreis verwijderen. Die hebben we tenslotte niet nodig, omdat ik er al ben. We kwamen er ook achter dat veel reisorganisatie huiverig zijn om maatwerk reizen te maken. Door de problemen in het vliegverkeer (drukte op Schiphol) en de Corona-perikelen zijn er te veel onzekerheden. Dat risico willen ze niet lopen. Natuurlijk hadden we zelf een rondreis kunnen samenstellen, maar daar hadden we niet echt zin in. Mijn reis vraagt al de nodige voorbereidingen en die week samen zou voor ons beiden een soort van rust moment zijn. Uiteindelijk hebben we maar besloten dat Geertje naar Porto vliegt en daar hebben we een appartement gehuurd. Porto lijkt een mooie stad en vandaar kunnen we gemakkelijk nog wat kanten op. De verhuurder was erg meewerkend: ‘Mijn fiets en fietskar mogen gewoon binnen staan’.

De wijziging in locatie levert voor mij een paar extra fietskilometers op. Als alles lukt dan heb ik de volgende Camino’s gefietst: Francès, Portugues (deels) en Del Norte. Het levert helaas ook wat druk op, omdat ik op een bepaalde datum in Porto moet zijn, maar het biedt ook kansen om nog meer te zien van de verschillende pelgrimsroutes rondom Santiago.