Bevrijdingsdag

5 Mei bevrijdingsdag. Nederland viert feest en ik ben er niet bij. Ik vier mijn eigen feestje. Op weg naar Santiago. Inmiddels 6 dagen gefietst en nu aan het herstellen.

Wanneer je een vertrek regelt dan is het maar afwachten wie er komt. Ik was aangenaam verrast hoeveel mensen, zo vroeg, naar de grote kerk waren gekomen.  Nadat de eerste stempel in mijn pelgrims paspoort was geplaatst door wethouder Marcel Scheringa ben ik letterlijk, onder applaus,  de kerk uitgefietst. Mijn beste vrienden en 2 leden van RTV Steenwijk zijn met ons meegefietst naar Hasselt. Daar hebben we afscheid genomen van elkaar en zijn Geertje en ik alleen verder gefietst naar Zwolle waar wij de Hanzeroute hebben opgepakt. Een heel mooi begin van de tocht.

Fietsen langs de IJssel is heerlijk. De natuur ontwaakt uit de winterslaap en de eerste jonge vogels waren al weer te zien. Langs Wijhe en Olst ,over de dijk, naar Deventer. Daar hadden we afgesproken om te overnachten bij familie. Ons ontvangst is gefilmd, maar die zien jullie later wel eens. Om toch een feestelijk tintje aan mijn 60ste verjaardag te geven zijn we 's avonds met z'n allen uit eten geweest. Daarna genieten van de zonsondergang boven de IJssel en dan rusten. 

Vertrek is makkelijk wanneer je geen tent hoeft aftebreken. Met wat hulp van onze gastheer zijn we over de brug naar de andere kant gegaan om via allerlei dijkjes naar Zutphen te rijden. Koffie drinken en een tekkel knuffelen. Heerlijk moment. Dan verder richting Arnhem en Nijmegen. Korte stop in Doesburg en zoeken naar de route. Er was een verschil met mijn kaart en de werkelijkheid. Eigen initiatief nemen en via Pannerden naar Nijmegen. Na de pont werden we ingehaald door 2 fietsers. Zij herkenden de schelp en samen zijn we naar Nijmegen gereden. Onderweg pratend over de Camino. Zij had hem al eens gelopen.  Het venijn zat in de staart. De heuvels van Groesbeek. Wennen aan hellingen, maar we zijn bij ons logeeradres van Vrienden op de fiets gekomen. Hartelijk ontvangst en prima kamer. Lekker uit eten bij een zaakje waar we al eens eerder waren geweest met het Pieterpad. 

De volgende ochtend, tijdens het ontbijt, kennis gemaakt met de andere gasten. Was heel gezellig en het ontbijt was prima. Op de fiets en eerst het probleem met de 'top' zware fietskar oplossen door een paar sjorbanden te kopen. Rijdt een stuk beter. Vanuit Groesbeek daal je weer af naar de Maas en rij je  onderanderen door het Maasheggen gebied. Net Engeland. Links en rechts heggen, die ook nog eens in volle bloei staan. Prachtig gewoon. Deze dag diverse keren de Maas gepasseerd. Pontjes blijven leuk. In Arcen hebben we 'helaas' een uur in de kroeg gezeten omdat het met bakken uit hemel kwam. Wel heel gezellig overigens, want alle kroeg gangers zaten in hetzelfde schuitje. 

Het verblijf in Venlo was ook prima en gelukkig was er een restaurantje open voor een heerlijke pizza. Slapen, ontbijten, fiets schoonmaken (modder door de regen) en op naar Maastricht. Dat viel tegen. De afstand was iets verder dan gedacht. Na 113 km arriveerden wij in Maastricht. Voor de laatste nacht samen, voorlopig, hadden we hotel geboekt. Niet meer tijd genomen om het centrum in gegaan, maar gewoon lekker in het hotel gegeten. 

Ontbijtbuffetten zijn altijd goed en ik ben  mij te buiten gegaan aan verse meloen. Krijg ik waarschijnlijk de komende tijd niet. Geertje is met mij meegefietst naar Eijsden waar we afscheid van elkaar hebben genomen. Nu ik dit schrijf zitten de tranen weer hoog. Maar over 2 maanden zien we elkaar in Porto. Tot die tijd moeten we het doen met telefonie en app's. 

Toen begon het echte werk. De Belgische Ardennen. Ik fiets er nu 2 dagen doorheen en geniet. Het is ook pittig. Hellingen die ik niet fietsend kan doen. Dan maar lopen. De snelheid verschilt overigens niet zoveel. Bij sommige etappes ligt de gemiddelde snelheid niet boven de 10 km. Het is niet anders. Je moet maar zo denken dat elke omwenteling je dichterbij bij Santiago brengt. Als het goed is dan moet ik nog 1 dag klimmen en dan bereik ik het hoogste punt van de Ardennen. Daarna gaat het langzaam bergafwaarts richting Frankrijk.  

Net na Eijsden kennis gemaakt met Johannes. Ook hij is ook onderweg naar Santiago en rijdt met vergelijkbaar materiaal. Fietskar, papieren kaart, enzo. Heerlijk om te zien dat er toch mensen zijn die hetzelfde denken als ik. Naast het fietsen bleek hij ook eerder gestopt te zijn met werken. Het zat hem ook tot hier. Geen plezier meer in wat hij deed met werk. Hij denkt 2 maanden onderweg te zijn. Tenminste dat is zijn wens. De afgelopen nacht op dezelfde camping gestaan en gezellig gesproken over van alles en nog wat. Het was zo gezellig dat wij de 2 minuten stilte hebben gemist. Sorry. Juist in het gebied waar in de 2de  Wereldoorlog zoveel en hard is gevochten mag je best even stilstaan bij de slachtoffers. Onderweg heb ik al de nodige monumenten gezien die te maken hebben met het Ardennen Offensief van eind 1944. Waarschijnlijk morgen meer wanneer ik naar Bastogne/Bastenaken rij. 

Johannes heeft mij ook geholpen om de wielas te vervangen. Grote dank. De as is speciaal omdat er een fietskarretje aanhangt. Op een of andere manier was een borgmoertje verdwenen, waardoor het wiel los kwam. Ik was goed voorbereid en had een reserve as. Deze snel geplaatst en daarmee kon ik weer soepel vooruit. Gelukkig gebeurde dit bij het klimmen zodat ik niet hard ging en er zijn dan ook geen ongelukken gebeurd. 

Na 6 dagen fietsen was het tijd voor rust en terugblikken. Dwz niet fietsen, maar wassen, fiets poetsen en winkelen. Vanmiddag ga ik even naar het dorp om wat de halen voor het diner en morgen. Tussen waar ik nu zit, Sart, en Bastogne schijnen geen winkels te zitten. 

Na mijn vertrek is het sponsorbedrag voor het KWF behoorlijk gegroeid. Ik zit nu ruim boven de 2000 euro. Exact weet ik het nog niet, omdat de melkflescollectebus nog geteld moet worden. Daarnaast weet ik niet hoeveel gelukspoppetjes er verkocht zijn.

Dit is de eerste blog die ik schrijf vanuit mijn tent. Is nog wat wennen en nu nog zonder foto's. Die moet ik gaan downloaden van mijn Google account of !obiel. Ik heb hier geen internet van de camping (helaas een beetje armoedig en in verhouding duur) en relatief beperkte bundel.  Ik hoop dat jullie foto's en dagelijkse dingen via mijn Instagram en Facebook account volgen. Vergeet ook Polarsteps niet.

Buen Camino allemaal.