Langs de Noordkust

En op de zevende dag ruste hij. Zo is het deze keer wel voor mij. 6 Dagen heb ik op de fiets gezeten. Als eerste vanuit Guitiriz naar de kust en dan rechtsaf richting Irun. Klinkt simpel, maar het vergt wel de nodige inspanning. Want heuvels zijn er en die zullen de komende dagen er ook nog wel blijven. Het gaat overigens nog steeds beter. Heel vaak hoef ik de lichtste versnelling niet te gebruiken en lukt het zonder extra krachtinspanning ook met iets zwaarder verzet.

Hier langs de Camino del Norte volg ik zoveel mogelijk de steden en dorpen die ook worden aangedaan door de Camino. Dat betekent voor mij meestal dat ik op N-wegen rij. Die zijn relatief breed en goed onderhouden. Het doorgaand verkeer gaat er niet meer langs, omdat daarvoor de autosnelweg is aangelegd. Ik vind het prima fietsen en de Spanjaarden houden over het algemeen netjes de 1,5 meter afstand. Soms mis ik wel kleine kerkjes en kapelletjes maar dat is dan maar zo.

Er is één vervelend ding die ik al een paar keer ben tegen gekomen. Bruggen! Zolang ze niet te lang zijn en laag boven het water liggen dan is het geen probleem. In andere gevallen heb ik last van erg knikkende knietjes. Tijdens de dagelijkse voorbereiding kijk ik altijd of er één is. In 2 gevallen had ik er één gevonden. De eerste durfde ik echt niet overheen en moest ik voor 'straf' 20 kilometer omrijden. Echt tussen haakjes, want het was een schitterende route langs de zeearm richting Villaviciosa. De brug bij Ribadesella lag laag boven het water. Dat was geen enkel probleem.

De ene die ik gemist had in de voorbereiding lag niet boven het water, maar boven een dal. Ik heb er voor gestaan en geconstateerd dat die voor mij te hoog gegrepen was. Gelukkig kon ik draaien en via een dorp en een dal naar Aviles rijden. Dat was echt een geluk bij een ongeluk, want die route voerde door een mooi bos gebied. Overigens had ik het stuk van Aviles naar Gijon wel willen overslaan. Veel woonwijken met flats en industrie. Zware industrie zelf. Bergen met kolen voor, wat ik denk, een energie centrale. Daarnaast was er ook nog een tunnel afgesloten, zodat ik moest omrijden.

Langzaam ben ik ook al over de grens aan het kijken. Frankrijk ligt niet zover hier vandaan. Ik heb al gezien dat ik vanuit Irun naar Dax ook al creatief met routes moet omgaan om bruggen te vermijden.

Ja het eind nadert. Als ik goed reken dan zit ik minder dan 2000 kilometer van huis. Nu is dat niet iets wat je in 1 dag doet, maar het betekent wel dat ik tweederde van mijn tocht erop heb zitten. Het is nu een maand geleden dat ik voor het eerst in Santiago was. Twee weken geleden dat Geertje weer vertrok naar huis vanuit Porto. Wat gebeurd er veel en wat zie ik veel. Maar ik zie jammer genoeg ook veel niet.

De Camino del Norte is qua pelgrims een stuk rustiger dan de Français. Ook minder fietsers overigens. Daarnaast is het gros Spanjaard. Ik ben niet Spanjaarden tegengekomen, maar dat is echt minimaal. De laatste twee kwamen uit Hongarije en Frankrijk. De Fransman was vanuit Noord Frankrijk komen lopen. De Hongaarse weet ik niet, maar zij sprak zeer goed haar talen en tolkte tussen mij en de Fransman. Het was een leuke ontmoeting bij  Iglesia Prerromanica de Santiago de Gobiendes. 

De hele reis is een ontdekkingstocht en zit vol verrassingen. Natuurlijk de natuur die overal anders is en wisselt met de weken dat ik hier ben. Landbouw gebieden die veranderen. Andere gewassen, maar ook ontwikkeling van de gewassen. Ik heb de mais van piep klein plantje tot een plant die groter is dan ik zien groeien de laatste weken. Maar ook hele oude dingen. In dit geval denk ik even niet aan de kerken maar aan dinosaurussen. De gebied is geologisch erg actief geweest en aan de kust waren versteende pootafdrukken van twee soorten dinosaurussen gevonden. Ik heb met mijn voeten erin gestaan. Het was mogelijk voor mij om zeker 3 voetjes voor elkaar te zetten en dan was ik nog niet aan de rand. Wat waren die beesten groot.

Straks maar eens de kaarten weer op tafel leggen en kijken hoe ik het best de laatste etappes naar Frankrijk kan rijden. Rekening houdend met bruggen en bergen. Beide moeten niet te hoog zijn. Het is weer een leuke puzzel. Die ik onder het genot van een kop Spaanse koffie ga doen. 

Buen Camino