Vakantie voorbij

Het is even rustig geweest op mijn blog en dat komt omdat ik vakantie had. Dat wil zeggen er was een ruime week dat ik niet op de fiets heb gezeten en samen met mijn vrouw genoten heb van de heerlijke stad Porto. 

De KLM leverde Geertje netjes op tijd af op het vliegveld en ik was daar ook op tijd. Had daarvoor eerst moet uitvogelen hoe de metro werkte en dan vooral de kaartverkoop. Dat is allemaal gelukt. Heerlijk om haar weer in mijn armen te kunnen sluiten. 

We hebben echt een heerlijke week gehad. Ook al zullen we altijd meningsverschillen houden. Dat komt in de beste families voor.

Porto kent een rijke historie en een goede keuken (vind ik). Van beide hebben we goed gebruik gemaakt. Porto is ook vermoeiend. Door zijn ligging moet je regelmatig heuvels beklimmen en dat voel je. 

Gek genoeg vond ik een natuurverschijnsel,  de zonsondergang, het mooist. Toen Geertje er nog niet was en ik wat door de stad zwierf zag ik op een avond heel veel mensen de brug oversteken naar een grasveld aan de zuidkant van de rivier. Nieuwsgierig geworden en de kudde gevolgt. Daar bleken honderden mensen samen te komen en te wachten op het moment dat de zon achter de horizon verdween. Dan volgde er een luid applaus. Samen zijn Geertje en ik er ook een paar keer geweest en elke keer vond ik het mooi. De ene keer was de ondergang wat roder dan de andere keer, maar steeds mooi en rustgevend.

Na een week was het feestje voorbij. Geertje vloog terug naar Nederland en ik stapte weer op de fiets. Ik hoop dat we samen nog vele jaren vakanties mogen vieren. Dat gaan we zeker niet op deze manier doen, maar samen wandelen en fietsen met onze camper als uitgangspunt.

De terugweg naar Santiago was natuurlijk bekend, maar soms toch ook anders. Mijn startpunt was iets zuidelijker dan mijn eindpunt in Porto ( het hostel bij het vliegveld) en daardoor kwam ik op wat andere campings uit. De dagafstanden verschilden soms ook. Al met al ben ik in 4 dagen terug gereden naar Santiago. Voornamelijk via grote wegen, omdat ik 'snel' op de nieuwe Camino wilde starten.

Onderweg nog 1 keer naar een zonsondergang gekeken. Alleen en op een strand met kiezels. Dit is niet zo mooi als samen met Geertje. Applaus heb ik ook niet gegeven. Wel stenen gestapeld. Inmiddels weet ik ook daar de betekenis weer van. Aan de ene kant zijn het wegwijzers over een vlakte en het kan ook beschermen tegen trollen. Misschien moet ik thuis er ook maar 1 maken, zodat mijn huis en gezin extra  beschermd is. 😆

Als je de tweede keer terug komt in Santiago (binnen een paar weken) dan is het toch anders. Geen eindpunt maar een doorgangspunt voor mij deze keer. Ik ben ook niet de stad in geweest, maar direct naar de camping gegaan en mijzelf daar getrakteerd op een heerlijk diner als afsluiting van mijn Camino Portugese. Ik kon dat gelukkig samen doen met mensen die naar Portugal toetsingen. Niet voor de Camino, maar voor familie bezoek. Was heel gezellig.

Dan fiets je Santiago uit en weet je dat de kans klein is dat je hier ooit nog terug komt. Zeg nooit nooit, maar ik verwacht op dit moment niet dat ik hier nog een keer naar toega. Op wat voor manier dan ook.

De eerste etappe naar Arzua loopt samen met wandelaars van de Camino Frances. Dat was te merken. Erg druk en ik heb zeker een 5tal schoolgroepen gezien. Wel leuk om te zien overigens. De overnachting was perfect. Goedkoop, met electriciteit en een zwembad en dat voor 10 euro. 

De tweede etappe was pittig. Wel mooi omdat het voornamelijk door bossen en over heide ging. De eerste uren was het continu klimmen. Niet extreem steil, maar wel erg voelbaar. Tussen Arzura en de kust zit maar 1 camping, die gelukkig open is en goed. De etappe naar de kust zou dan een lange van ongeveer 90 kilometer worden. Toen ik vanmorgen opstond wist ik dat als ik dat zou gaan doen het een loodzware dag zou worden. Het lichaam zei: STOP. Ik zat inmiddels al 6 dagen op de fiets en op een paar plaatsen wat minder goed geslapen door verschillende redenen. Ik heb de beslissing genomen om een extra dag te blijven. Gelukkig kon dat. 

Dat bied de mogelijkheid om kleding te wassen (hopelijk droogt het voldoende). Te rusten en de blog te schrijven. Straks nog wel even op de fiets voor boodschappen, maar dat is maar 5 kilometer😊.

Buen Camino.