Posts

Slot woord

 De laatste dag van het jaar. De laatste dag van StClemens2StJacobus. 2 Jaar ben ik intensief bezig geweest met de voorbereiding en natuurlijk de tocht zelf. Inmiddels ben ik al weer 4 maanden thuis, maar ik ben nog steeds niet 100% geland. De verlangen om naar buiten te gaan, te fietsen of te wandelen, zijn nog steeds groot. Helaas laat het Nederlandse weer mij regelmatig in de steek. Nu ben ik bezig om al mijn herinneringen in fotoalbums vast te leggen. Een mooi werkje wat veel herinneringen oproept. Het is en blijft genieten ook al ben ik niet meer op de Camino zelf. Soms zie je iets voorbij komen op televisie of in een boek en dan waan ik mij weer op weg naar ….. Ik weet dat ik eerder gezegd heb om zo’n tocht naar Santiago niet weer te doen. Daar blijf ik bij, maar er komen wel uitdagingen voorbij die interessant zijn. Ik ga het rustig bekijken en als het wat wordt dan horen jullie het wel. Het is natuurlijk goed om wensen te hebben en in beweging te blijven. Ik heb mijn doel b
Een reactie posten
Meer lezen

Na 3 maanden

En dan is het ineens stil. Geen dagelijkse update meer van mijn reis naar Santiago op Polarsteps, Facebook en Instagram. Is mijn reis daarmee over. Nee echt niet, maar ik heb gewoon tijd nodig om weer met beide voeten op de aarde te landen. Dat duurt langer dan verwacht. De reis heeft bij mij veel teweeg gebracht. Ik heb zoveel gezien en gedaan. Dingen waarvan ik vroeger dacht dat ik ze misschien wel nooit zou kunnen of durven doen. Maar de droom is werkelijkheid geworden. Ik heb veel gesproken met mensen uit ik weet wel niet hoeveel landen. Allemaal waren we op één of andere manier bezig om ons eindpunt Santiago de Compostella te bereiken. De een te voet. De ander op de fiets of met een paard. Zelfs na 3 maanden krijg ik nog nieuwe contacten door mijn reis. Dat vind ik geweldig leuk. We begrijpen elkaar, omdat we vergelijkbare ervaringen hebben op onze Camino’s. Het is soms   moeilijk uit te leggen wat het fietsen van een Camino betekent en wat dat met je doet. Door mijn foto’s pr
1 reactie
Meer lezen

Bijna thuus!

Bijna thuus. Wat! Plat proaten. Ja het kan weer, maar voor wie het niet machtig is zal ik in zogoed mogelijk Nederlands verder gaan. Op de laatste camping in België ontmoette ik mensen uit de buurt van Steenwijk. Geboren en getogen als ik het zo hoorde. Dan kun je gewoon je moerstaal spreken. Ik ben dus weer in Nederland. Net over de grens bij Breda. Na bijna 4 maanden heb ik de eerste omwentelingen van mijn fietsband weer op vaderlandse bodem gezet. Sinds de laatste blog ben ik België doorgereden. Net onder Tournai/Doornik kwam ik het land binnen. Ik kende beelden van die grensovergang en ik dacht altijd dat er een standbeeld van Charles de Gaulle zat. Dat was niet zo, het is gewoon een douanier (die weg bezuinigd is) . Ik wist niet precies waar de taalgrens/barriere in België lag, maar de hoop dat ik Nederlands kon spreken moest ik nog even uitstellen. Dat gebeurde pas in de buurt van Geraardsbergen. Ik kan er niks aan doen, maar het liedje van Het goede doel ' met de welluidende
3 reacties
Meer lezen

Ik vind dat het goed is

Toen ik vanmorgen naar mijn laatste blog keek schrok ik. Het was al bijna 14 dagen geleden dat ik hier iets heb geschreven. Ik schaam mij diep, maar aan de andere kant betekent het ook dat ik geniet van hetgeen waar ik mee bezig ben  Ergens in de afgelopen week is de knop omgegaan. Extra uitstapjes en langer wegblijven zal waarschijnlijk niet zoveel meer toevoegen. Het is goed geweest. Ik heb een mooie tocht gefietst en veel gezien en gedaan. Of het de rust heeft gebracht die ik wil zal in de toekomst moeten blijken.  Ik zit nu net ten noorden van Compiegne en moet nog minder dan 600 kilometer fietsen. Dat moet op een rustig tempo prima kunnen. Globaal neem ik hierna nog 1 rustdag en dan echt naar huis. Met Geertje heb ik afgesproken dat ik waarschijnlijk zondag 27 augustus weer thuis kom. Ik ben dan 4 maanden onderweg geweest en heb pakweg 6000 km gefietst. Het is sneller gegaan dan ik had verwacht, maar echte tegenslagen heb ik ook niet gehad. Het weer zat mee. Het lichaam raakte ste
2 reacties
Meer lezen

La Douche France

Ja het is echt waar. Ik ben weer in Frankrijk. 3 Juni verliet ik via de Roelandspas dit land en bijna 2 maanden later rij ik via Irun-Hendaye Frankrijk weer binnen. Voorlopig zal ik nog wel even in de land vertoeven. Het is wel weer wennen. Geen si, maar oui.Het zal wel weer komen. Ik begrijp er overigens iets meer van dan van het Spaans.  Ik ben heel erg blij met mijn Spaans, Portugees uitstapje. Het heeft mij veel gebracht en ik heb veel gezien. Overigens ook heel veel niet.  Er zijn ook momenten dat ik het moeilijk had en heb. In de andere sociale media, die ik gebruik,  heb ik al beschreven hoe vervelend ik het vond dat er zoveel, in mijn ogen negatief,  commentaar op mijn bagage was. Dat er heel veel mensen schrijven of zeggen dat ik dit moet zien. Dat ik dat moet doen en dat ik daar langs moet rijden. Waarschijnlijk allemaal goed bedoeld, maar voor mij vervelend. Een Camino lopen of fietsen is iets heel persoonlijks. Je doet het op de manier waarvan jij denkt dat het de beste man
Een reactie posten
Meer lezen

De tijd vliegt

Het is nu 26 juli. Gisteren was het de dag van Sint Jacobus. Wat zou dat bijzonder geweest zijn om op die dag in Santiago aan te komen. Voor mij is de aankomst al weer meer dan een maand geleden en nu zit ik bijna aan de Spaans-Franse grens. Nog 1 dag fietsen en dan is Spanje over.  In de 3 maanden dat ik nu onderweg ben is er veel gebeurd en heb ik zo'n 4450 kilometer afgelegd. Dat laatste is een beetje een gok, omdat Polarsteps te laag aangeeft en mijn kilometerteller te hoog. Ik heb het maar gemiddeld. Nog 1 dag fietsen op de Camino del Norte en dan overstappen op de Jacobs fietsroute die mij terug moeten brengen naar Nederland. Één ding is zeker ik had het voorgeen goud willen missen. De Camino del Norte is anders dan de overige Camino's die ik gefietst heb. Ik heb iets minder Camino gevoel. Het is meer een sportieve fietstocht, waardoor je geestelijk ook tot rust komt, dan een spiritueel gebeuren. Je ziet ook minder pelgrims. Dat komt deels doordat we niet exact de zelfde
Een reactie posten
Meer lezen

Langs de Noordkust

En op de zevende dag ruste hij. Zo is het deze keer wel voor mij. 6 Dagen heb ik op de fiets gezeten. Als eerste vanuit Guitiriz naar de kust en dan rechtsaf richting Irun. Klinkt simpel, maar het vergt wel de nodige inspanning. Want heuvels zijn er en die zullen de komende dagen er ook nog wel blijven. Het gaat overigens nog steeds beter. Heel vaak hoef ik de lichtste versnelling niet te gebruiken en lukt het zonder extra krachtinspanning ook met iets zwaarder verzet. Hier langs de Camino del Norte volg ik zoveel mogelijk de steden en dorpen die ook worden aangedaan door de Camino. Dat betekent voor mij meestal dat ik op N-wegen rij. Die zijn relatief breed en goed onderhouden. Het doorgaand verkeer gaat er niet meer langs, omdat daarvoor de autosnelweg is aangelegd. Ik vind het prima fietsen en de Spanjaarden houden over het algemeen netjes de 1,5 meter afstand. Soms mis ik wel kleine kerkjes en kapelletjes maar dat is dan maar zo. Er is één vervelend ding die ik al een paar keer ben
Een reactie posten
Meer lezen